ประวัติศาสตร์มนุษย์ชาติ มนุษย์มีต้นกำเนิดในแอฟริกาเมื่อกว่า 1.5 ล้านปีก่อน โฮโมอิเร็กตัสได้แพร่กระจายจากแอฟริกาไปยังยุโรปและเอเชีย โฮโมเซเปียนส์ หรือ “มนุษย์ยุคใหม่” มีต้นกำเนิดจากสายพันธุ์เดียวกับบรรพบุรุษของเรา แต่ยังมีสายพันธุ์อื่น ๆ เช่น นีแอนเดอร์ทัลและเดนิโซวาร์ด้วย
การพัฒนาของโฮโมเซเปียนส์เริ่มขึ้นเมื่อประมาณ 300,000 ปีก่อนในแอฟริกา ลักษณะเฉพาะของ “มนุษย์ยุคใหม่” เกิดขึ้นในสถานที่ต่าง ๆ บนทวีปโดยไม่มีการติดต่อกัน มนุษย์เริ่มพบกันในช่วงวิวัฒนาการที่ยาวนานหลายพันปี โฮโมเซเปียนส์ออกจากแอฟริกาเพื่อไปตั้งรกรากในสถานที่ต่าง ๆ ทั่วโลก และพบกับสายพันธุ์อื่น ๆ ซึ่งมีอายุมากกว่าช่วงการอพยพ แต่ “มนุษย์ยุคใหม่” สามารถอยู่รอดได้ อาจเป็นเพราะความสามารถในการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ และปรับตัวได้ นั่นหมายความว่ามนุษย์ทุกคนบนโลกในปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของสายพันธุ์ Homo sapiens ถึงแม้ว่าพวกเขาจะมีลักษณะที่แตกต่างกันก็ตาม
Homo erectus หมายถึง “ผู้ชายหลังตรง” การเดินตัวตรงเป็นพฤติกรรมทั่วไปในสถานที่ต่างๆ ข้อได้เปรียบทางวิวัฒนาการหลักของการเคลื่อนไหวรูปแบบนี้คือการอาศัยอยู่ในทุ่งหญ้าสะวันนา ซึ่งการวิ่งมีความสำคัญมากกว่าการปีนป่าย และเมื่อศีรษะโผล่เหนือทุ่งหญ้า เราก็สามารถมองเห็นนักล่าได้ทันที Homo erectus หรือที่เรียกกันในภายหลังว่า Homo sapiens เป็นสายพันธุ์ที่เชี่ยวชาญในการวิ่งระยะไกล ซึ่งเป็นลักษณะที่เหมาะกับการล่าสัตว์ เป็นสายพันธุ์ที่ไม่มีขนหนาอีกต่อไป ดังนั้นความร้อนในร่างกายจึงไม่เพิ่มขึ้นมากเกินไปเมื่อวิ่ง มนุษย์ยุคแรกที่กินเนื้อสัตว์และไขมันสัตว์เป็นจำนวนมากถือเป็นนักล่าที่ประสบความสำเร็จ ซึ่งทำให้สมองของเราพัฒนาต่อไปได้ เนื่องจากต้องใช้พลังงานจำนวนมากในการพัฒนา
วิวัฒนาการของมนุษย์ ประวัติศาสตร์มนุษย์ชาติ
วิวัฒนาการของมนุษย์คือกระบวนการวิวัฒนาการที่นำไปสู่การเกิดขึ้นของ “มนุษย์ยุคใหม่” (ซึ่งเรียกในทางอนุกรมวิธานว่า Homo sapiens หรือ Homo sapiens sapiens) แม้ว่าจริง ๆ แล้ววิวัฒนาการจะเริ่มต้นจากบรรพบุรุษคนแรกของสิ่งมีชีวิตทั้งหมด แต่บทความนี้ครอบคลุมเฉพาะประวัติวิวัฒนาการของไพรเมต โดยเฉพาะสกุลโฮโม และการเกิดขึ้นของสปีชีส์โฮโมเซเปียนส์ ซึ่งถือเป็นลิงใหญ่ การศึกษาวิวัฒนาการของมนุษย์นั้นอาศัยสาขาวิทยาศาสตร์หลากหลายสาขา รวมถึงมานุษยวิทยากายภาพ (หรือมานุษยวิทยาชีวภาพ) ไพรเมโทโลยี โบราณคดี บรรพชีวินวิทยา พฤติกรรมวิทยา ภาษาศาสตร์ จิตวิทยาวิวัฒนาการ วิทยาการตัวอ่อน และพันธุศาสตร์
วิวัฒนาการคือการเปลี่ยนแปลงลักษณะของกลุ่มสิ่งมีชีวิตตลอดหลายชั่วอายุคน ซึ่งเป็นกระบวนการที่ส่งผลให้เกิดความหลากหลายของชีวิตในทุกระดับ รวมถึงสายพันธุ์ บุคคล และแม้แต่โครงสร้างโมเลกุล เช่น ดีเอ็นเอและโปรตีน[2] สิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนโลกสืบเชื้อสายมาจากบรรพบุรุษร่วมกันที่อาศัยอยู่เมื่อประมาณ 3,800 ล้านปีก่อน การเกิดขึ้นและการแยกสายพันธุ์ของสายพันธุ์สามารถอนุมานได้จากลักษณะทางสัณฐานวิทยาและเคมี หรือจากลำดับดีเอ็นเอร่วมกัน[3] นั่นคือ ลักษณะและลำดับดีเอ็นเอที่มีบรรพบุรุษร่วมกันนั้นมีความคล้ายคลึงกันมากกว่าระหว่างสายพันธุ์ที่มีบรรพบุรุษร่วมกันเมื่อไม่นานนี้ มากกว่าระหว่างสายพันธุ์ที่มีบรรพบุรุษร่วมกันมาเป็นเวลานาน ดังนั้น ความคล้ายคลึงและความแตกต่างสามารถนำมาใช้เพื่อสร้างแผนภูมิวิวัฒนาการซึ่งแสดงความสัมพันธ์ของสายพันธุ์โดยใช้สิ่งมีชีวิตหรือฟอสซิลที่มีอยู่เป็นพื้นฐานสำหรับข้อมูล รูปแบบความหลากหลายของสิ่งมีชีวิตบนโลกกำลังเปลี่ยนแปลงไปเนื่องจากการเกิดขึ้นและการสูญพันธุ์ของสายพันธุ์ที่มีอยู่
ข้อมูลเพิ่มเติม: วิวัฒนาการ การวิจัยด้านพันธุศาสตร์ชี้ให้เห็นว่าไพรเมต รวมถึงมนุษย์ แยกสายพันธุ์ออกจากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่นเมื่อประมาณ 85 ล้านปีก่อน โดยฟอสซิลที่เก่าแก่ที่สุดมีอายุย้อนกลับไปได้ประมาณ 55 ล้านปี[5] Hylobatidae แยกสายพันธุ์ออกจาก Hominidae รวมถึงมนุษย์ด้วย มันเป็นวงศ์ไพรเมตเมื่อประมาณ 17 ล้านปีก่อน[A] และ Ponginae (อุรังอุตัง) แยกออกจากวงศ์นี้เมื่อประมาณ 14 ล้านปีก่อนประวัติศาสตร์มนุษย์ชาติ